Ruch podczas ciąży wpływa pozytywnie na cały jej przebieg. Nie tylko skraca czas porodu, ale i połogu. Dzieci matek aktywnych fizycznie rodzą się zdrowsze i silniejsze, a sama mama szybciej wraca do sprawności po porodzie.
Aktywność w ciąży – dlaczego jest taka ważna?
Najnowsze wytyczne mówią jasno: aktywność fizyczna w ciąży pozytywnie wpływa nie tylko na mamę, ale także na dziecko.
Organizm kobiety ciężarnej zmienia się wraz z upływem 9 miesięcy.
Rosnący brzuszek obciąża plecy i stawy, lecz nie tylko. Większość narządów pracuje ze zdwojoną siłą. Może to powodować nie tylko obciążenie fizyczne, lecz także psychiczne.
Aktywność fizyczna pomaga złagodzić ten stan. Ponadto, pomoże w utrzymaniu prawidłowej wagi ciała, co zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy ciążowej.
Aktywność w ciąży – korzyści dla mamy:
- Zapewniają lepszą sprawność fizyczną,
- Korygują postawę,
- Minimalizują dolegliwości związane z ciążą,
- Zmniejszone ryzyko stanu przedrzucawkowego, nadciśnienia, cukrzycy ciążowej,
- Zmniejszone ryzyko cięcia cesarskiego,
- Zmniejszone ryzyko nietrzymania moczu,
- Działają pobudzająco na krążenie krwi,
- Wspomagają czynność układu oddechowego,
- Zapewniają prawidłowy przyrost masy ciała,
- Poprawiają samopoczucie, redukują stres i strach przed porodem, zmniejsza ryzyko depresji,
- Przygotowują organizm do wysiłku porodowego,
- Pozytywnie wpływają na stan pourodzeniowy noworodka,
- Przeciwdziałają rozstępom skóry,
- Usprawniają proces powrotu do formy po porodzie.
- Ćwiczenia fizyczne pozwalają zapoznać się z pracą własnego ciała i nauczyć się odbierania wewnętrznych sygnałów organizmu.
Aktywność fizyczna w czasie ciąży – korzyści dla dziecka:
- Sprawny przepływ krwi przez łożysko i macicę ma pozytywny wpływ na dziecko i cały przebieg ciąży.
- Noworodki urodzone przez mamy aktywne są zdrowsze i silniejsze.
- Dzieci mniej chorują.
Co najważniejsze, zmianie ulega nastawienie psychiczne mamy. Aktywność w czasie ciąży zmniejsza ryzyko wystąpienia depresji poporodowej. Ponadto aktywność fizyczna po porodzie, skraca czas połogu.
Ryzyko
Aktywność fizyczna nie wiąże się z poronieniem, porodem martwym, śmiercią noworodków, porodem przedwczesnym, przedwczesnym pęknięciem błon, hipoglikemią noworodkową, niską masa urodzeniową, wadami wrodzonymi, indukcją porodu lub komplikacjami porodowymi.
Większa aktywność fizyczna (częstotliwość, czas trwania i/lub objętość) wiąże się z większymi korzyściami.
Istnieją (umiarkowane) dowody na zmniejszenie ryzyka przedwczesnego porodu u kobiet utrzymujących wyższą intensywność aktywności fizycznej.
Jednak nie zidentyfikowano dowodów dotyczących bezpieczeństwa lub dodatkowych korzyści płynących z ćwiczeń na poziomie znacznie przekraczającym zalecenia.
Aktywność fizyczna, a ciąża – kiedy nie wolno ćwiczyć?
W powikłanej ciąży aktywność fizyczna jest zabroniona.
W przypadku krwawień należy niezwłocznie zrezygnować z ćwiczeń i udać się do lekarza.
Przeciwwskazaniem jest także niewydolność szyjki, łożysko przodujące i nadciśnienie tętnicze w ciąży.
Aktywność fizyczna w pierwszym trymestrze ciąży powinna być ograniczona do minimum.
W początkowym okresie ciąży dziecko się rozwija i ważne jest, aby się nie przeciążać.
Skurcze brzucha wywołane nadmiernym wysiłkiem, mogłyby się skończyć poronieniem.
W ciąży nie wolno uprawiać sportów, które niosą za sobą ryzyko wypadku: np. jazda na nartach, łyżwach, jazda konna, dźwiganie ciężarów. Uraz może zagrozić dziecku.
Świetny dla trenerów, przyszłych mam i pasjonatów aktywności fizycznej.
